HÜZÜN

hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir,

gönlümün kıyısına vurur

aşınan kayalar gibi ruhum

suskun,yorgun,öylece durur

ıslak kumlara yazılmış hikayeler

ummana karışır, silinir yavaş yavaş

her dalga ömrümden bir şeyler koparır

ağır ağır sönen gönlüm,

sakin koyları özler

son kum tanesini alana kadar

hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir.

La tahsen
"Üzülme!
Kaldır yüzünü yerden...
Güldür yüzünü yeniden...
Gözlerinin içine, içine bak sevdiklerinin.
Rabb’in seni unutup yalnız bırakmadı ki…”