İnsanlar arasındaki sevgiye inanamıyorum nedense hiç samimi gelmiyor...Birisi seni seviyorum diyor göklere çıkarıyor, sana tapıyor ama bir bakıyorsun dünyada senden kötü insan olmuyor biranda...Eee hani nerde kaldı sevgi, sanırım çıkarı doğrultusunda seni seviyor...Ben hep hayvanların insanlardan daha çok, insanları sevdiğine inandım...Bunları neden mi yazdım...Bir bayan ve erkek arkadaş (aralarında aşk yok sadece arkadaşlık) aman birbirlerini nasıl seviyorlar anlatamam..vıcık vıcık bir sevgi eee doğal olmadığı belli dışarıdan ama onlar gerçek gibi göstermeye çalışıyorlardı...Geçen gün baktım arkadaşların suratları beş karış meğersem şimdi dünyada onlar için en kötü insanlar birbirleri imiş...sevgileri pazara kadar sürdü yani...
Nazım Hikmet Üstat ne güzel söylemiş;
Bir yudum sevgi...
Artık ben de sıkıldım güçlü görünmekten,
İçim düğüm düğümken başka düğümleri çözmekten...
Herkese yetişmekten ama hep kendime geç kalmaktan...
Eskiden olsa bir şekilde yakasından tutardım hayatın,
Ama şimdi tutunduğum her hayat elimde kalıyor...
Ya benim gücüm tükenmiş, ya da hayatın karşıma çıkardığı yürekler çok acımasız...
Hak etmeyenler en konforlu kalplerde sefalarını sürerken,
Nedense ben hep iyi halden tahliye ediliyorum yüreklerden...